W ciągu tych 40-tu lat, w szermierce zmieniają się kategorie wiekowe, przepisy, zasady rozgrywania zawodów i sposób kwalifikacji do ogólnopolskich zawodów. Zmieniają się też przepisy dotyczące sprzętu. Jedno jest niezmienne - pomimo ciągłej rotacji zawodników, związanej najczęściej z podjęciem studiów w innych miastach, kolejne, nowe pokolenia młodych, tarnowskich szermierzy walczą z dobrym skutkiem na krajowych planszach. Bez wątpienia należą do najlepszych szermierzy występujących w barwach międzyszkolnych klubów sportowych. Właśnie mistrzostwa SZS są jednym z przykładów, jak silne związki łączą zawodników z tarnowskim Klubem. Niemal wszyscy, którzy wyjeżdżają na studia, czy zawieszają z różnych powodów uprawianie szermierki po ukończeniu szkoły średniej, a są jeszcze w wieku juniora, rozstają się z sekcją dopiero po swoich, ostatnich Mistrzostwach SZS. Są wzorem dla młodszych zawodników. Pokazują im, z jaką ambicją i zaangażowaniem należy walczyć o medal i każde punktowane miejsce. W rozgrywanych w latach 1980 - 1989 Centralnych Mistrzostwach Szkolnego Związku Sportowego, szermierze MKS PM zdobywają 25 złotych, 31 srebrnych i 31 brązowych medali. Pokonują m.in. szermierzy z Katowic, Warszawy, Bytomia, Opola, Łomży, Częstochowy i kilku mniejszych ośrodków. Trenerami medalistów Mistrzostw SZS są trenerzy: Czesław Koziarzewski, Maria Burnagiel, Andrzej Burnagiel Piotr Tryba, Marek Nowosielecki, Stanisław Mróz, Zdzisław Schab (Medalistów Mistrzostw SZS przedstawia oddzielna tabela). W nagrodę za zwycięstwa indywidualne i zespołowe, tarnowscy szermierze wspólnie z szermierzami Katowic i Częstochowy reprezentują w 1981r. Polskę, w Międzynarodowych Mistrzostwach Francji UNSS, a Maria Burnagiel jest trenerem tej reprezentacji.

W lutym 1987 r. trenerzy pracujący w sekcji (Maria Burnagiel, Andrzej Burnagiel, Marek Nowosielecki, Wiesław Nowicki, Stanisław Mróz, Urszula Wąż i Stanisław Kocik), oraz działacze i sympatycy szermierki, decydują się na utworzenie Tarnowskiego Okręgowego Związku Szermierczego. Pełne poparcie i deklarację pomocy organizacyjnej i finansowej otrzymują ze strony prezesa Stanisława Knapika, prezesa Jana Wójtowicza i dyrektora Pałacu Młodzieży Jerzego Pajdy, który wraz z Elżbietą Dołynny dbają o swoich, „pałacowych” szermierzy. Organizacyjne starania tarnowian, popiera również Polski Związek Szermierczy. Pierwszym Prezesem OZS zostaje Wacław Romanowski, a od 1991 r. prezesem jest Andrzej Sasak (pełni tę funkcję do końca 1998r.). Koszty związane z zatrudnieniem trenerów ponoszą ZOW SZS i Pałac Młodzieży. Sekcja rozwija się, szermierze uczestniczą w wielu atrakcyjnych turniejach i zgrupowaniach sportowych. Z powodzeniem walczą nie tylko na krajowych planszach, ale również na planszach Lwowa, Kazania, Izmaiła, Kijowa, Warny, Bukaresztu, Slobodziji, Budapesztu, Bratysławy, Koszyc, Berlina, Lipska, Paryża, Monaco. Wyjeżdżają na międzynarodowe zgrupowania do Rosji, na Ukrainę, do Bułgarii, Niemiec, Grecji i Francji. Nie tylko startują w turniejach i trenują, ale też zwiedzają, poznają kulturę, historię, tradycję i dzień dzisiejszy wielu ciekawych miejsc w Europie, nawiązują kontakty. W rewanżu do Tarnowa przyjeżdżają szermierze z zaprzyjaźnionych klubów, by wziąć udział w organizowanych, zawsze w grudniu, Międzynarodowych Turniejach o Puchar Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Szkolnego Związku Sportowego. Dalszej poprawie ulega ilość i jakość sprzętu, którym sekcja dysponuje. Dziewczęta we florecie i szpadzie, a chłopcy we florecie, szabli i szpadzie zajmują finałowe lokaty w ogólnopolskich turniejach klasyfikacyjnych i w swoich kategoriach wiekowych, plasują się na czołowych miejscach w rocznej punktacji Polskiego Związku Szermierczego. Oprócz pracy szkoleniowej, trenerzy podejmują działania organizacyjne, mające na celu utrzymanie dobrego poziomu i dalszy rozwój szermierki. W 1987r. przy wsparciu finansowym Wojewódzkiej Federacji Sportu w Tarnowie, w Szkole Podstawowej Nr 14 zostaje utworzona tzw. klasa „szermiercza”, której uczniowie w 1992r.z powodzeniem walczą w Mistrzostwach Polski Juniorów Młodszych.